Aangekomen wordt het serieus. De nummer worden op de officiële AV Tempotruien gespeld, het parcours wordt verkend en er wordt warmgelopen. En dan om 14:10 uur, precies volgens schema, klinkt het startschot, uit een echt startpistool, waar Hugo nogal van onder de indruk is. Daar gaan ze, de mannen. Ze zijn stoer; wat lopen ze hard! En hij doet het, hij loopt hem uit, met z'n tong op z'n knieën!
Met z'n tong op z'n .... De laatste meters knul!
En daar doe je het dan voor: twee dikke duimen van de trainer en een trotse blik van je kleine broertje.
En dan zomaar opeens, zonder dat we erg in hadden, kan er in Loosdrecht geschaatst worden. Misschien komt het omdat we de galdheid op de wegen onderhand wel zat zijn. (het kan altijd erger, zoals dit filmpje dat we door onze buurman toegestuurd kregen : http://www.bestofgooglevideo.com/fullscreen.php?video=641). Misschien komt het omdat het geen nieuws meer is na negen weken winterweer. Misschien komt het omdat wij niet zo goed hebben opgelet. Anyway, gisteren hoorde ik iemand over schaatsen praten en dat bracht ons op het idee om zelf de ijzers maar weer eens onder te doen. Heerlijk! De mannen vonden het ook leuk.
En bij een stukje over dit sportieve weekend, mag deze kanjer natuurlijk niet ontbreken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten