Aanvraag uit Bolivia voor aanvullende informatie

Tja, we waren er al voor gewaarschuwd, vanuit Bolivia wordt gevraagd om aanvullende informatie:
- gezondheidsverklaringen van de jongens
- geboorteaktes van de jongens
- aanvullingen psychologisch onderzoek: hoe stabiel is onze relatie, valt te verwachten dat die standhoudt
- psychologisch onderzoek naar in hoeverre de jongens in staat zijn een relatie aan te gaan met een geadopteerd kind in het gezin.

Gelukkig vragen ze geen extra trouwakte..... En ik ben blij dat ik niet de psycholoog ben, die ons de juiste vragen moet gaan stellen om het laatste punt duidelijk te maken. Dat lijkt me een lastige. Gelukkig is zij ervaren.

Natuurlijk zijn we er na het voldoen van bovenstaande vraag niet. Als de rapporten opgesteld zijn, dan moeten die weer vertaald worden en daarna gelegaliseerd. We kunnen in ieder geval weer een maand concreet bezig zijn met de adoptie.

En hoewel ik er het mijne van denk, ik merkte aan mezelf dat het toch ook een positief gevoel gaf, dat er naar ons dossier gekeken is en er weer iets gebeurt. Aan de slag dus.

Sportief weekend

Een sportief weekend, vooral voor Daan. Zaterdag heeft hij zijn eerste crossloop. Natuurlijk gaat tout la famille mee om hem aan te moedigen in het Amsterdamse Bos. Onderweg is hij niet zenuwachtig, maar hij voelt wel wat in zijn buik. Dat begrijpen we, jongen! Duizend meter, en dat terwijl hij bij de training al moeite heeft om één rondje (400 m) uit te lopen. We drukken hem op het hart, niet te hard beginnen en het maakt niets uit hoeveelste je wordt, maar het is wel stoer als je hem helemaal uitloopt.

Aangekomen wordt het serieus. De nummer worden op de officiële AV Tempotruien gespeld, het parcours wordt verkend en er wordt warmgelopen. En dan om 14:10 uur, precies volgens schema, klinkt het startschot, uit een echt startpistool, waar Hugo nogal van onder de indruk is. Daar gaan ze, de mannen. Ze zijn stoer; wat lopen ze hard! En hij doet het, hij loopt hem uit, met z'n tong op z'n knieën!

De vertegenwoordiging van de AV Tempo C-pupillen

De rode truien zijn van Athlos, met het bruine mutsje erbij is Daan.

Met z'n tong op z'n .... De laatste meters knul!

En daar doe je het dan voor: twee dikke duimen van de trainer en een trotse blik van je kleine broertje.

En dan zomaar opeens, zonder dat we erg in hadden, kan er in Loosdrecht geschaatst worden. Misschien komt het omdat we de galdheid op de wegen onderhand wel zat zijn. (het kan altijd erger, zoals dit filmpje dat we door onze buurman toegestuurd kregen : http://www.bestofgooglevideo.com/fullscreen.php?video=641). Misschien komt het omdat het geen nieuws meer is na negen weken winterweer. Misschien komt het omdat wij niet zo goed hebben opgelet. Anyway, gisteren hoorde ik iemand over schaatsen praten en dat bracht ons op het idee om zelf de ijzers maar weer eens onder te doen. Heerlijk! De mannen vonden het ook leuk.

En bij een stukje over dit sportieve weekend, mag deze kanjer natuurlijk niet ontbreken!

Vrijstelling van de leerplicht en verder nieuws adoptie

Hier even een korte update over onze procedure.
Wij hebben inmiddels voor de jongens voorlopig toestemming om ze rond de 10 weken van school te houden ten behoeve van de adoptieprocedure. Natuurlijk zijn wij wel van plan het nodige schoolwerk voor ze mee te nemen op de grote reis, zodat ze als we terug zijn zo weer in kunnen stromen, maar het is goed te weten, dat ze in ieder geval mee mogen! Zonder ze was ik toch niet gegaan!!

Verder heb ik deze week de NAS (onze vergunninghouder) gebeld met een paar vragen. Een aantal dingen ben ik te weten gekomen:
- er liggen momenteel 7 dossiers in Trinidad. Naar verwachting zal dit jaar het eerste stel afreizen. Daar zitten wij ook op te wachten om een en ander aan ervaringen te horen over het gebied, want op internet is er verdomd weinig te vinden.
- we krijgen 3 tot 5 maanden vantevoren te horen dat er een voorstel voor ons in de maak is. In die periode checkt de centrale autoriteit in La Paz alle papieren en dergelijke. Als de centrale autoriteit akkoord is, dan krijgen wij het voorstel te horen. Jammer van Bolivia is, dat we geen foto's van het kindje te zien krijgen. Maar het is wel lekker te weten dat we een bepaalde voorberieidngstijd hebben. Stom is, dat ik niet gevraagd heb, hoeveel tijd er tussen voorstel en afreizen over het algemeen zit.
- de NAS hout nog steeds een verwachting aan van tussen de 2 en 3 jaar wachttijd. Ik gok met redenen erop dat de wachttijd iets korter kan zijn. Maar wachten moeten we, dus we zullen het wel zien.

Verder ben ik naarstig op zoek naar informatie over Trinidad en omgeving, maar zoals gezegd is de info daarover op internet en in reisgidsen nogal summier. Wat ik heb gevonden, is dat er in Trinidad zelf niet heel veel te doen is, maar in de omgeving is een groot recreatiemeer (waarin gezwommen kan worden, maar waar ik elders lees, dat er grote kaaimannen in zitten !?!?) en er is een grote bekende ecolodge, Chuchini. Vanuit die ecolodge worden allerhande grote en kleine trips de jungle ingemakt, dus ze moeten vast iets passends kunnen verzinnen voor een gezin met 3 kinderen. Het lijkt mij wel leuk om op zoek te gaan naar alle zeldzame en kleurrijke vogels die het gebied rijk is. En ik wil de zoetwaterdolfijnen zien. Kijk, dus er zijn in ieder geval leuke dingen te doen in de weekenden. Of we er ook een keer langer tussneuit kunnen naar bijvoorbeeld Rurre, een bekende toeristische (en dus meer voorzieningen!) jungleplaats in het noorden van Beni (zo heet het district), dat weet ik niet. We moeten regelmatig bij de rechtbank in Trinidad zijn. Ook dat zullen we meemaken.

En natuurlijk vergeten we niet waar we het allemaal voor doen; ons derde kindje! Alleen de reis is wat concreter, dus daar heb ik het ook meer over. Maar in gedachten dwaal ik al vaak af naar de jungle, waar 'ons' kindje misschien al rondkruipt (als dat maar goed gaat!).
Gek idee!