Twee witte bekkies. Twee weken geleden de NAS gesproken en in tegenstelling tot wat wij altijd hebben gedacht, kan het best zijn dat we snel na het telefoontje af moeten reizen. Korte uitleg. De rechter, in ons geval in het district Trinidad, maakt een ouder-kind-match. Deze match moet nog een procedure door voor dit leidt tot een officieel voorstel. Wij hebben altijd gedacht dat we voor deze procedure al wel te horen krijgen, dat er een match met ons in procedure gaat. Dan weet je dus dat je na een paar maanden het voorstel kunt verwachten. Nu blijkt, dat je alleen zo vroeg dat te horen krijgt, als het betreffende kindje niet precies binnen je opgegeven grenzen past, bijvoorbeeld als de leeftijd anders is.
Ok, dat was even schakelen! Direct maar een uitgebreider actielijstje gemaakt waar we wekelijks iets van moeten kunnen afvinken. Een belangrijke daarbij zijn de vaccinaties. Daar zijn we dus maar direct mee gestart, vandaar die witte smoeltjes. Trinidad ligt afgelegen, in de bush, naast het moeras en we bezoeken ook nog het kindertehuis twee weken. Hetgeen betekent dat we bijna het gehele arcenaal aan vaccinaties dat de GGD in de aanbieding heeft, moeten hebben. Complicerende factor is dan ook nog, dat Daan net de oproep van de DTP/BMR-vaccinatie had gehad en die bijt met de prik tegen gele koorts. Arme jongen, hij moet dus in 4 weken tijd tot drie keer toe twee prikken tegelijk. Het is niet anders en deze stoere vent begrijpt dat!
Andere belangrijke actie is wat kleinere en grotere verbouwingen aan ons huis. Er moet ruimte komen en daarvoor moeten de wasmachine en de droger naar de schuur. Daarnaast stort ons dak bijna in (volgens Guy overdrijf ik) en moet het huis echt een keer geschilderd worden. De eerste offertes zijn inmiddels binnen.
Ook hebben we met beide juffen van de jongens gesproken. Die leven erg mee en hopen van harte dat de grote reis nog dit jaar zal plaatsvinden. In tegenstelling tot wat ik van anderen hoor, staat onze school gelukkig heel positief tegenover de grote reis en het feit dat de jongens een paar maanden school missen weegt niet op tegen alles wat ze zullen leren van die periode. Heel fijn. De juffen zullen als het zover is natuurlijk wel een pakket aan werkjes samenstellen, zodat de achterstand die ze oplopen zo minimaal mogelijk is. Top juffen!!!
En ondertussen merken we steeds meer dat de jongens van alles beginnen te begrijpen . Onder andere dat het niet voor niets is, dat sommige kindjes in Bolivia in kindertehuizen terechtkomen. Inmiddels hebben we een bakje waar de heitjes ingaan die ze voor karweitjes krijgen. Dat is het geld dat zij straks aan het kindertehuis kunnen geven.
En tijdens het spelen speelt Bolivia ook regelmatig een rol. Kijk maar naar bovenstaande Boliviaanse stroomcentrale die Daan gebouwd heeft van Kapla.
Wat rest ons aan acties voor de komende tijd? Ik noem er een paar:
- kamertje inrichten (leuk!!)
- verzekeringen en financiën regelen
- cadeautjes kopen voor mensen die ons in Bolivia zullen helpen (wie heeft er nog Delfts blauw goed liggen?)
- nadenken of we toch echt een ipad nodig hebben (ik denk het wel ;-))
- fotoboekjes van ons en onze omgeving maken voor ons nieuwe kindjes en ook voor de jongens
- koffers aanschaffen
- nadenken wat we met ons huis gaan doen in die periode
- opvang regelen voor konijn
- en nog heel veel meer!
