Studiedag

Op vrijdag 18 september hadden de jongens weer eens een dagje vrij omdat de juffen en meesters zelf een dagje de schoolbanken in moesten. Bij ons is dat altijd een leuke aanleiding voor uitjes, omdat het dan nergens echt druk is. Deze keer ben ik met de jongens naar het Aviodrome geweest. Dat viel goed in de smaak, dat kun je aan de foto's wel zien. Vanuit Harderwijk gingen we er vaker heen (we hebben een museumjaarkaart), maar dat was natuurlijk al weer een tijdje geleden. Daan wist het nog wel een beetje, maar Hugo herinnerde zich er niets meer van.
Na het Aviodrome zijn we nog even gezellig langsgegaan bij opa en oma in Harderwijk. Wel even leuk, zeker nu opa weinig mobiel is, omdat hioj zijn kniebanden heeft gescheurd.

HHHEEELLLPPPP: dossier verzamelen

Pfff, mailde ik twee weken geleden nog dat ons dossier gereed was voor de vertaling en het legaliseren, word ik vorige week maandag door de NAS gebeld. Leuk, dat jullie in Oostenrijk getrouwd zijn, maar als jullie je daarna niet in hebben geschreven bij het internationaal huwelijksregister in Den Haag, moet je voor het legaliseren van je uittreksel uit het huwelijksregister naar Oostenrijk.

Wat nu? Ik ben al twee weken aan het bellen. Ik ken inmiddels de instanties: van Bolivianische Botschaft tot tot bezirksgericht, van Ministerium tot landesregierung en Bezirksnotar. Maar wat schieten we daarmee op, als niemand weet hoe het legalisatietraject precies verloopt? Als iemand nog een goed tip heeft....

Nou ja, als het moet dan maak ik er wel een paar leuke dagen van in de herfstvakantie en dan neem ik Daan mee. Wat moet dat moet, maar wel het liefst zo leuk mogelijk!

Indiaan

Nog een tip: de film De Indiaan! Geweldige kinderfilm. Zie hier de trailer en waar hij over gaat.
http://www.de-indiaan.nl/indiaan/

Dossier gereed en treinbaan

Ja, weer een stapje verder in het hele adoptieproces: we hebben vrijdag ons dossier opgestuurd naar de NAS, die het kunnen controleren en doorsturen naar de vertaler. Jippie! Aan deze stap zijn we voor Haïti nooit toegekomen.

Net even op tracktracer gekeken en het dossier zit in de bestelronde, dus morgen ligt het echt bij de NAS.

Nu lekker weekend. De jongens zitten heerlijk met de treinbaan te spelen. Kijk maar!

Wanneer vertel je het de jongens? Nu!

Het woord adoptie valt deze weken natuurlijk veelvuldig bij ons. Tja, en dan vangen de jongens ook wel eens wat op. We hebben nog niet nagedacht wanneer we Daan en Hugo echt gaan vertellen dat we nog een kindje willen, maar we willen er ook niet al te geheimzinnig over doen. Dus vertellen we af en toe wat adoptie betekent en dat Bolivia een land is hier ver vandaan en dat het daar zo prachtig is, dat we daar wel een keer heen willen. En verder houden we gesprekken ook niet stil als zij in de buurt zijn.
En dan loop je op een ochtend naar school, zegt Daan doodleuk: "wij gaan een keer naar Bolivia om een kindje op te halen, he mam?" Ik ben er maar eerlijk op in gegaan, want hij heeft kennelijk al genoeg gehoord. Hij wilde het ook aan de juf vertellen, maar dat is er nog niet van gekomen.
Guy heeft vanmiddag de jongens bij de oppas opgehaald. En de oppas vroeg: 'gaat de adoptieprocedure nu zo snel?"Want Daan had verteld dat we naar Bolivia gaan en dat papa en mama op Spaanse les gaan.
Het is duidelijk we hoeven niet meer na te denken over wanneer we het gaan vertellen, maar wel hoe we hem duidelijk kunnen maken, dat het nog héééél lang gaat duren en ook dat er nog een hele kleine kans is, dat alles op één of andere manier niet doorgaat.A