De afgelopen weken was het wachten moeilijk en lastig.
Berichten over gezochte ouders voor special need kinderen uit china, stappen we
over of doen we het niet. Na zo'n lange wachttijd verlies je soms wel even je
vertrouwen of het überhaupt nog gaat lukken. Wikken en wegen. Overstappen van
land en daarmee ook van vergunninghouder kost energie en nog meer geld. Is niet
erg, als het maar iets oplevert. Toch is er nog iets wat ons tegenhoudt.
Bolivia, zonder er ooit geweest te zijn, hebben we inmiddels ons hart verpand
aan dit land en vooral aan haar kinderen. Spaanse lessen hebben we gevolgd,
over de geschiedenis gelezen, door reisgidsen gebladerd en boven landkaarten
gehangen. We weten het allebei, we willen de procedure in Bolivia afronden, al
is dit een redelijk onzeker kanaal qua wachttijden.
Dus voorzichtig kijkend naar China, ook maar een gesprek
ingepland met de NAS voor aankomende vrijdag. Om onze gedachtenspinsels te
delen, kijken waar we nog wat zelf kunnen doen ( wensen en grenzen aanpassen)
en vooral ook om (hopelijk) weer even goed bevestigd te worden dat we onze hoop
niet hoeven te verliezen.
Gisteren rij ik met twee collega's een rondje door
Amsterdam om wat locaties te bezoeken. In de auto gaat de telefoon. De NAS. Het
gesprek van aankomende vrijdag wordt gecancelled. Waarom?
"De rechter heeft jullie gematched!!!!!!" Huh, wat zeg je? Ik
reageer een beetje koel, tja, in de auto met collega's, maar ik zit te shaken.
Na al die onrust van afgelopen weken nu dit. Niet te bevatten.
Even het hele verhaal.
Ons dossier ligt in Cochabamba en is nu dus gematched aan
een kindje aldaar. De rechter heeft akkoord gegeven op de match en nu gaat de
procedure bij de centrale autoriteit. Hier kan nog maanden overheen gaan (
reken op 8 maanden), maar na deze procedure kunnen we het werkelijke voorstel
verwachten. Het dossier van het kindje wordt ondertussen geactualiseerd. Daar
moeten geen vreemde dingen uitkomen, want daarop kan het allemaal nog
stuklopen. Maar de kans is groot dat het goed gaat. En daar gaan wij ook helemaal
van uit.
Om het bizarre verhaal even compleet te maken, kregn wij
gisteravond een kinddossier opgestuurd van een kindje uit China waarvoor ouders
gezocht worden! Dus zo wacht je acht jaar en zo zijn er twee kinderen binnen
een dag! Maar wij gaan voor Bolivia!
Dus de komende maanden wachten we rustig af wat er komen
gaat en pakken we langzaam acties op ter voorbereiding van de grote reis en de
komst van een nieuw gezinslid!!! Het wordt een spannend jaar!
